...

İnsan bir şey bekliyordu, 
sabahtan akşama kadar 
bekliyordu ve hiçbir şey 
olmuyordu. İnsan tekrar 
tekrar bekliyordu. Hiçbir şey 
olmuyordu. İnsan bekliyor,
bekliyor, bekliyordu,
düşünüyor, düşünüyordu,
şakakları ağrımaya
başlayana kadar
düşünüyordu. Hiçbir şey
olmuyordu. İnsan yalnız
kalıyordu.

Yalnız.. Yalnız..

Stefan Zweig